Alfons Mucha

   Aby obejrzeć dostępne reprodukcje tego artysty proszę kliknąć tutaj: [Alfons Mucha reprodukcje].

   Alfons Mucha to jeden z wybitniejszych czeskich grafików oraz malarzy poprzedniej epoki. Był jednym z przedstawicieli nurtu, jakim była secesja oraz fin de siedle’u, czyli nurtu, który odnosił się kwestii takich jak moda, operetki czy kabaret, a ogólnie oznaczał pesymistyczną wizję końca wieku. Urodzony 24 lipca 1860 roku stał się siłą rzeczy artystą, który tworzył na przełomie wieków. Stąd też jego twórczość była specyficzna. Można nawet powiedzieć, że łączyła ze sobą współczesność i tradycje bizantyjskie. 

   Alfons Mucha wywodził się z urzędniczej rodziny. Nie udało mu się ukończyć edukacji w gimnazjum, ponieważ musiał wracać w rodzinne strony, by objąć stanowisko pisarza sądowego. Udzielał się i realizował bardzo wiele inicjatyw, między innym projektował zaproszenia oraz dekoracje do przedstawień teatralnych. Po wyjeździe do Wiednia zatrudnił się na stałe w bardzo znanej pracowni, która zajmowała się właśnie projektowaniem dekoracji, wykorzystywanych w przedstawieniach teatralnych. Pobierał nauki zarówno w Paryżu, jak również na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Paryż jednak był tym miejscem, w którym zapragnął osiedlić się na stałe.

   To właśnie w Paryżu Alfons Mucha dostrzegł i sprecyzował swoje zainteresowania malarskie. To właśnie tam zaczął rozwijać się na wielką skalę i zdobywać popularność dzięki projektowaniu plakatów teatralnych. Te plakaty stały się w głównej mierze przyczyną jego sukcesu. Dzięki nim stał się rozpoznawalny i uznano go tym samym za jednego z najważniejszych twórców secesyjnych. Tworzył wówczas praktycznie wszystko. Można było u niego zamówić zarówno plakaty reklamowe, jak również okładki do czasopism, a nawet kart dań. Robił ilustracje do wielu popularnych wówczas czasopism. Potrafił drukować swoje obrazy nawet na jedwabnym płótnie i sprzedawać je różnego rodzaju kolekcjonerom sztuki. 

   Ważnym momentem dla artysty okazał się własny ślub. W 1906 roku ożenił się z Marią Chytilovou. Zaraz potem zaczął tworzyć dzieła, których myślą przewodnią było upamiętnienie najważniejszych wydarzeń historycznych narodu, z którego się wywodził.

   Alfons Mucha po 1910 roku stworzył dzieło, które stało się cyklem opowiadającym dzieje narodu słowiańskiego, od początków (prehistoria) aż do lat ówczesnych. Cykl ten otrzymał nazwę „Epopeja Słowiańska”. Chociaż początkowo realizacja całego cyklu miała zamknąć się w przedziale sześciu lat, to przeciągnęła się aż do lat osiemnastu. Nie mógłby sam udźwignąć ciężaru finansowego tej inwestycji- cykl sfinansowany został przez chicagowskiego milionera. W jej finale powstało 20 dzieł, które autor podarował miastu Praga.

   Artysta działał nawet w trakcie drugiej wojny światowej, już po powrocie do swojej ojczyzny. Tyle że większość prac wiązała się raczej z rzeźbieniem oraz projektowaniem biżuterii. Nadal tworzył ilustracje do czasopism, głównie amerykańskich. Nadal był popularnym w wielu kręgach artystą, lecz coraz częściej zarzucano mu, że nie pasuje do epoki, w której żyje (nazywano to anachronizmem). 

   Artysta zmarł 14 lipca 1939 roku, w wielu siedemdziesięciu dziewięciu lat. Zmarł załamany i wykończony po przesłuchaniach, na które zabrało go gestapo. Nie udało mu się dokończyć serii swoich ostatnich dzieł. Był to tryptyk „Wiek rozumu, Wiek mądrości, Wiek miłości”.

   Niewielu z nas wie, że to właśnie Alfons Mucha był artystą, który zaprojektował pierwsze czechosłowackie znaczki oraz banknoty. To również on był autorem godła państwowego Czechosłowacji. Dzięki tym dziełom, nigdy nie zostanie zapomniany przez swoich rodaków.

Aby obejrzeć dostępne reprodukcje tego artysty proszę kliknąć tutaj: [Alfons Mucha].